Busachi: Via Brigata Sassari (SS 388) verdeelt het dorp op de heuvel in twee helften. Het ligt 380 meter boven de zeespiegel en vormt de overgang van de vlakte van Campidan naar de uitlopers van centraal Sardinië. Rode trachyte domineert de uiteinden van de huizen in de kronkelende straatjes. Het gebied rond het dorp is dicht bezaaid met kurkeiken. Vooral de oudere inwoners dragen hier nog steeds hun kleurrijke kostuums met trots. Voor hun productie en betekenis is er verlichting in het Museo del Costume e del Uno.

Sórgono: Dichtbij het dorp zijn de Biru e 'Concas. Ongeveer 200 menhirs en een rij stenen strekken zich uit over een gebied van vijf hectare in de heuvels ten westen van Sorgono. Het is de grootste en een van de meest bijzondere groepen menhirs op Sardinië.

Meana Sardo: Een van de belangrijkste architecturale monumenten van het dorp is de nuraghe Nolze. Het gebouw heeft een vierbladige indeling met vier hoektorens en een centrale toren met een hoogte van 13 meter. Nuraghi zijn protohistorische torens, onlosmakelijk verbonden met Sardinië, waar ze een grote architecturale diversiteit hebben. Elk jaar, op de laatste zondag van juni, in Meana Sardo, is er ook het Kaasfeest, dat uitstekende Sardijnse schapenkazen en andere kazen aanbiedt, bereid volgens oude lokale tradities.

Samugheo: De plaats is een centrum van de tapijtproductie in Sardinië. Het wapen van de gemeenschap toont ook een weefgetouw.