Passen zijn vol in deze ronde, buitengewone panorama's, bochten en vegen op zijn best - maar er is hier niet één ding: plaatsen die meer zouden zijn dan een klein bergdorp.

Ste-Engrâce: Het bergdorp heeft iets meer dan 200 inwoners, maar is behoorlijk populair als vertrekpunt voor spannende wandelingen in de richting van de bijna 2000 meter hoge top. Natuurlijk is het ook interessant voor ons, wat uiteindelijk leidt tot geweldige motorroutes door dit deel van de Pyreneeën. Met de pas Pas de Guilhers begint het dan, kort daarop volgt de toch al 1760 meter hoge Col de la Pierre St-Martin. Eenzaam het is hier. De oostelijke parallelle grote Pyreneeënpassen nemen het verkeer tussen Frankrijk en Spanje op, dit is waar alleen toeristen verdwalen.

Sierra de Arrigorrieta: Meestal in brede schommels, soms in krappe bochten, leidt het asfalt door de stille, afgelegen bergen. Op een van de vele felgroene weilanden rollen we onze motor uit en gaan in de zon liggen. Afgezien van de afkoelende, knetterende motor van onze KTM, is er niets gehoord - absolute stilte. Op een gegeven moment gonst er een bij voorbij, een windvlaag snelt door de bladeren van een struik. Dat is het. De juiste plek om diep te ontspannen.

Puenta la Reina de Jaca: 250 inwoners, een brug uit de 14e eeuw en een centrum zoals in de diepste middeleeuwen. Het pittoreske Puenta la Reina de Jaca ligt aan de zuidkant van deze ronde, precies goed voor een ontspannen vakantie.